Satış, müzakere ve karar gerektiren iş görüşmeleri yaptığımız kişilerin yetkilerini önceden araştırıyor muyuz, yoksa sadece “hayır” deme yetkisi olanlardan “evet” duymaya mı çalışıyoruz? Yani görüştüğümüz kişinin kim olduğuna bakıyoruz da acaba “kim olmadığına” yani yetkili olup olmadığına bakıyor muyuz?
Müzakere eğitimlerimde önemle üzerinde durduğum konulardan biri de bu. Çok iyi anlaşılması gerekiyor.
“Sen bir bak bakalım, şirketimiz adına teklifler topla, fiyatlar al, aldığın fiyatları yüksek bul, hatta indirimler iste. Bunların tümünü yapmaya yetkilisin, ancak bana/bize sormadan hiç kimseye evet deme.”
Böyle “yetkilendirilmiş” kişiler ile yapılan görüşmeler bir noktada mutlaka “patrona sormalıyım”a gelir dayanır.
Peki siz kendinizi bu ve benzeri durumlardan korumak için ne(ler) yapıyorsunuz, yorumlarda paylaşır mısınız?